Omurganın sağlığı, kas-iskelet sisteminin normal işleyişinin temelidir. Omurganın ve çevre dokuların yapısını bozan birçok hastalık vardır. Bu makale lomber omurganın osteokondrozunun semptomlarını ve tedavisini açıklamaktadır.
Omurga yapısı
Osteokondroz hakkında konuşmadan önce omurganın nasıl çalıştığını anlamalısınız. Bu konuda birkaç söz söyleyeceğim.
Omurga, aralarında kıkırdak intervertebral disklerin bulunduğu omurlardan oluşur. Onlar sayesinde kişi eğilip dönebilir. Omurganın tamamı esneklik sağlayan S şeklindedir.
İntervertebral diskler, annulus fibrosus ile çevrelenmiş bir nukleus pulposustan oluşur. Osteokondroza neden olan intervertebral diskin tahrip olmasıdır.
Lomber osteokondrozun klinik tablosu
Lomber osteokondroz, omurların, omurlararası disklerin ve çevre dokuların uzun süreli, sıklıkla kronik hale gelen bir lezyonudur. Hastalık sıklıkla intervertebral fıtıklar, sinir iltihabı ve diğer hoş olmayan patolojilerle komplike hale gelir.
Hastalığın klinik belirtileri farklı aşamalarda farklılık gösterir. Lomber osteokondrozun 4 ana gelişim dönemi vardır:
- Aşama I. Belirtiler silinir. Çoğu durumda, bel bölgesinde veya kalçada hafif ağrı, fiziksel aktiviteyle artan bir endişe kaynağıdır. Hastalar semptomları yorgunluğa bağlama eğilimindedir.
- Aşama II. Lifli halkanın tahribatı başlar, omurlar arasındaki mesafeler azalır. Bu dönemde keskin, "ateş eden bir ağrı" ile karakterize edilen sinir uçlarının sıkışması mümkündür. Bu aşamada semptomlar belirgindir, bu nedenle hastalar tıbbi bir tesise gider.
- III. Bu aşamada lifli halkalar önemli ölçüde tahrip olur ve omurlararası fıtıklar mümkündür. Ağrı süreklidir.
- IV. Omurga ciddi şekilde deforme olmuş. Hastalar hareket etmekte zorluk çekiyor. Geri dönüşü olmayan bozukluklar sakatlığa yol açar. Lomber osteokondroz olumsuz koşullar altında gelişir: fiziksel aktivite, hipotermi, zorunlu mesleki duruş.
Semptomlar ve belirtiler
Klinik tablonun açıklaması semptomlar hakkında biraz bilgi verir, ancak hepsi hakkında değil. Lomber osteokondroz belirtileri çok çeşitlidir:
- Acı. Hastalığın en sık görülen belirtisi. İlk aşamalarda ağrı hafiftir ve egzersizle artar. İlerleyen aşamalarda ağrı daha da şiddetlenir ve ağrı kesici alınmadan geçmez. Keskin acı verici "atışlar" ile karakterize edilir - dayanılmaz acının kısa saldırıları.
- Sıcaklık. Lomber osteokondroza sinirlerin veya çevre dokuların iltihaplanması eşlik ettiğinde, yüksek sıcaklık ortaya çıkar. Genellikle 38°C'yi aşmaz.
- Trofik ülserler. Kan damarlarının sıkışması nedeniyle omurga çevresindeki dokuların beslenmesinde bozulma olduğunda ortaya çıkarlar.
- Karakteristik poz. Kişi en az acıyı hissedeceği pozisyonu alır ve neredeyse sürekli bu pozisyonda kalır.
- Omurganın pozisyonundaki değişiklikler: skolyoz, kifoz vb.
- Sınırlı hareket. Lomber osteokondrozun son iki aşamasında ortaya çıkar. Uzuvların uyuşması. Osteokondroz ilerledikçe uzuvlarda uyuşukluk meydana gelebilir. Bunun nedeni bel bölgesindeki bazı sinirlerin sıkışmasıdır. Semptom hastalığın 2. evresinden itibaren ortaya çıkar.
Lomber bölgenin osteokondrozu, hastalığın ilerlemesine bağlı olarak semptomlarda artış ile karakterizedir.
Sebepler
Birçok hasta lomber osteokondrozun tek nedeninin uygunsuz fiziksel aktivite olduğuna inanmaktadır. Bu görüş temelde yanlıştır. Aslında hastalığın gelişmesine neden olabilecek bir düzineden fazla faktör vardır:
- Genetik yatkınlık. Bu faktör ilk sırada gelir çünkü eğer varsa hiçbir şey yapılamaz. Geriye sadece destekleyici tedavi ve tedavi kalıyor.
- Aktif büyüme dönemlerinde kötü duruş. Bunun nedeni masa başında yanlış duruş veya tek omuzda evrak çantası taşıma olabilir.
- Aşırı kilo, osteokondrozun sürekli bir arkadaşıdır. Fazla kiloların ağırlığı altında omurlararası diskler tahrip olur ve bu da hastalığın ortaya çıkmasına neden olur.
- Yaralanmalar. Ev, profesyonel, spor olabilirler.
- Endokrin hastalıkları. Metabolik başarısızlık, omurlararası disklerin tahrip edilmesinin yaygın bir nedenidir.
- Hareketsiz yaşam tarzı. Yetersiz miktarda hareket ve fiziksel aktivite, omurga üzerinde artan strese neden olan kas distrofisine yol açar.
- Sırtınıza stres yükleyen sıkı çalışma.
- Omurganın konjenital anomalileri.
- Birkaç provoke edici faktör birleştiğinde hastalık daha hızlı gelişecektir.
Teşhis
Lomber osteokondrozun teşhisi, özellikle modern ekipmanlarla donatılmış kliniklerde oldukça basittir. Teşhis şu sırayla gerçekleştirilir: anket, inceleme, testlerin sipariş edilmesi ve donanım testleri.
Teşhis anamnestik verilerin toplanmasıyla başlar. Doktor hastanın yaşını (bu önemlidir), ilk belirtilerin ortaya çıkma zamanını ve çalışma koşullarını netleştirir. Uzman, toplanan bilgilere dayanarak hastalığa neyin sebep olduğu hakkında bir sonuca varabilir.
Daha sonra doktor muayene yapar. Doktor omurgayı hisseder, hastadan bazı hareketler yapmasını ister: eğilme, fleksiyon-ekstansiyon, dönüşler. Buna dayanarak hastanın motor aktivitesinin ne kadar sınırlı olduğunu belirlemek mümkündür.
Kemik tüberkülozu ve diğer bazı hastalıkları dışlamak için testler yapılır. Bir uzman, kandan inflamasyonun varlığına karar verebilir.
X-ışını muayenesi, osteokondrozun varlığını belirlemenin erişilebilir ve bilgilendirici bir yoludur. Çoğu zaman fotoğraflar iki projeksiyonda çekilir. Ancak bazı durumlarda, ek bir projeksiyonda veya omurganın belirli bir alanının genel görünümünde bir röntgen görüntüsü elde etmek mümkündür.
Manyetik rezonans görüntüleme. Bu cihaz kullanılarak omurganın incelenmesi, osteokondroz teşhisinde altın standarttır. Bu prosedür, lifli halkaların tahribatını, spina bifidayı, bireysel omurların yer değiştirmesini ve çok daha fazlasını tanımlamayı mümkün kılar.
Tedavi
Osteokondroz bir ortopedist, nörolog veya vertebrolog tarafından tedavi edilebilir. Bu hastalığın nedenine bağlıdır.
Tedavi hastalığın evresine bağlı olarak önemli ölçüde değişir.
Kiropraktörler, omurganın durumunu iyileştirmek ve (mümkünse) yanlış hizalamaları düzeltmek için çağrılır. Doğru masaj omurga bölgesine kan akışını artıracaktır. Fizik tedavi ve korse giymek skolyoz belirtilerini düzeltecektir (bu özellikle çocuklar için önemlidir). Omurlararası disk dokusunun yapımı için gerekli maddelerin tedarikini yenilemek için ilaçlara ihtiyaç vardır.
Hastalığın ikinci aşamasında yoğun ilaç tedavisi endikedir. Enflamasyonu hafifletmek için steroidal olmayan antiinflamatuar ilaçlar bir kursta alınmalıdır. Şiddetli ağrı için güçlü analjezikler reçete edilir. Kas gevşeticiler kas gerginliğini hafifletmeye yardımcı olacaktır.
Nadir durumlarda antikonvülzanlar ve antidepresanlar reçete edilebilir.
Ek tedavi, fizyoterapi, egzersiz terapisi, masajların (hastanın durumunu kötüleştirmezse) kullanılmasından oluşur.
Hastalığın üçüncü aşaması, intervertebral diskteki yıkıcı süreçlerle karakterizedir. Fıtıklarda cerrahi tedavi endikedir. İlaç tedavisi hastalığın ikinci aşamasındakiyle aynıdır.
Hastalığın dördüncü aşamasında diskin önemli ölçüde tahrip olmasıyla yapay implantlı protezler mümkündür. Ameliyat sonrası dönemde ilaç tedavisi ve ek tedavi yöntemleri uygulanır.
Lomber omurganın osteokondroz semptomlarının ve belirtilerinin tedavisi sadece bir uzmanın katılımıyla gerçekleşmelidir. Kendi kendine ilaç tedavisi kabul edilemez.
Lomber osteokondrozun komplikasyonları
Lomber osteokondrozun komplikasyonları esas olarak omurilik ve yakındaki dokular üzerinde olumsuz etkisi olan intervertebral fıtık oluşumu ile ilişkilidir.
Aşağıda en sık görülen komplikasyonların bir listesi bulunmaktadır:
- Uzuvların veya bireysel sırt kaslarının uyuşması. Omurganın sıkışması nedeniyle oluşur.
- İdrar yapma ve dışkılama bozuklukları (dürtünün tamamen ortadan kalkmasına kadar).
- Trofik ülserler.
- Depresyon. Görünüşe göre bu bir komplikasyon olamaz. Ama aslında sürekli acı ruh hali değişikliklerine yol açar. Hatta bu temelde intihar vakaları bile yaşandı. Lomber osteokondrozun komplikasyonları, yetersiz tedavi veya tedavi rejimine uyulmaması nedeniyle ortaya çıkar. Kural olarak, zamanında tedavi ile komplikasyonlar ortaya çıkmaz.
Risk grubu
Lomber osteokondroz gelişme olasılığı yüksek olan insanlar var. Bu kişiler risk altındadır.
Yakınları benzer hastalıklardan muzdarip olan kişilerin omurgalarına dikkat etmeleri gerekir.
Risk grubu obez hastaları içermektedir. Aşırı kilo, omurlararası diskler üzerinde büyük bir stres oluşturur. Hareketsiz bir yaşam tarzı sürdüren insanlar da yüksek risk altındadır.
Şüphesiz sporcuların omurgalarına dikkat etmeleri gerekir. Aynı zamanda hangi sporu yaptıkları da önemli değil.
Ağır nesnelerin kaldırılması veya uzun süre rahatsız bir pozisyonda kalınması gerekiyorsa omurganın korunması gerekir.
Lomber osteokondrozun önlenmesi
Osteokondrozun tedavisi uzun vadelidir, sıklıkla hastalık kronik bir form alır. Bu nedenle omurga patolojilerinin önlenmesi büyük önem taşımaktadır.
Lomber omurga ile ilgili sorunları önlemek için, bir fiziksel aktivite ve dinlenme rejimini takip etmek gerekir. Omurga üzerindeki yük eşit olmalı ve aşırı olmamalıdır. Dinlenme düzenli olmalı ve yatma pozisyonunda daha iyi olmalıdır.
Fazla kilonuz varsa onu kaybetmeniz gerekir.
Önleyici tedbirler arasında endokrin hastalıklarının ve duruş bozukluklarının (özellikle çocuklar için) zamanında tedavisi yer alır.
Omurgayla ilgili sorunlar yaşam kalitesini önemli ölçüde azaltır, bu nedenle bu bölgedeki en küçük ağrı veya rahatsızlığa bile dikkat etmeniz gerekir.